علیرضا آرا در گفتگو با خبرنگار مهر درباره حضور خود در سریال «لبخند رخساره» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و نقشی که در این سریال ایفا می کند، گفت: من در این سریال نقش صدرا را بازی می کنم که برادر شوهر رخساره است.
وی با اشاره به اینکه تا چند ماه آینده مشغول همین کار خواهد بود درباره فضای این سریال عنوان کرد: «لبخند رخساره» بیشتر بر مبنای یک اجتماع کوچک یعنی خانواده مبنا شده و قصه درگیری هایی است که از گذشته تاکنون در یک خانواده اتفاق افتاده و حواشی آن هم ادامه دارد. در دل این قصه مسایل اجتماعی، عاطفی و ماجرای ارتباط بین خانواده ها هم مطرح می شود.
آرا درباره حضور کمرنگ خود در تلویزیون و فعالیت بیشتر در حوزه تئاتر توضیح داد: همانقدر که من در تصویر کمرنگ هستم حضوری پررنگ در تئاتر دارم و حرفه اصلی من تئاتر است. البته سال گذشته با همین گروه سریال «پشت بام تهران» را هم کار کردم. سال پیش حدود چند ماه هم در برنامه «صبح بخیر ایران» گفتگوهای بخشی از برنامه با نام «صبحانه» را پیش بردم.
وی درباره تفاوت آثار تلویزیونی و تئاتری و اینکه نمایشنامه ها ساختار قدرتمندتر و منسجم تری دارند، بیان کرد: خدا را شکر در تئاتر امکان استفاده از متن های گوناگون را دارید و می توانید از متن های خارجی استفاده کنید ولی در تلویزیون متن های خارجی باید مورد اقتباس قرار بگیرند و ایرانیزه شوند و در همین مرحله نیمی از امکان بهره گیری از متن از بین می رود. در تئاتر شرایط برای کار کردن موضوعات با گستره بیشتر فراهم تر است اما در تلویزیون به هر دلیلی گستردگی موضوعات کمتر است که به دلیل سلایق حاکم، شرایط، جذب مخاطب و یا قوانین موجود است.
آرا اظهار کرد: به همین دلیل در تئاتر امکان استفاده از نمایشنامه های بیشتری وجود دارد و نویسنده های بیشتری در این حوزه فعالیت دارند ولی زمانیکه شما به تلویزیون می آیید تعداد محدود و معدودی فیلمنامه نویس حضور دارند که می توانند پایه یک سریال و یا مجموعه را برای شبکه های مختلف فراهم کنند.
وی در پایان با اشاره به نویسندگی سعید نعمت الله در سریال «لبخند رخساره» عنوان کرد: من اعتقاد دارم او یکی از بهترین فیلمنامه نویس هایی است که در این سال ها در تلویزیون اقدام به نگارش متن کرده است.
سریال «لبخند رخساره» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و تهیه کنندگی زینب تقوایی در حال تصویربرداری است و نویسندگی این سریال را سعید نعمت الله بر عهده دارد.
نظر شما